اختلافات درباره اعضای شورای سیاستگذار اصلاح طلبان این روزها بالا گرفته است؛ در سال های اخیر پشتیبانی مالی اصلاح طلبان بر عهده دو حزب اتحاد ملت و کارگزاران بوده و از همین رو سهم خواهی های آنها در این شورا بسیار افزایش یافته است
به گزارش گلستان ما به نقل از راه دانا؛ با نزدیک شدن به انتخابات مجلس شورای اسلامی ترکیب شورای سیاستگذاری جریان اصلاحات پربحثترین موضوع در این اردوگاه است؛ بعد از موفقیت های ظاهری که شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان در انتخابات مجلس به دست آورد، این شورا نقش کلیدی برای این جریان پیدا کرد.
اما این روزها بر سر ادامه حیات این شورا و یا چگونگی ادامه آن اختلافاتی در اردوگاه اصلاح طلبان به وجود آمده است؛ عده ای معتقد هستند دیگر روش های کدخدامنشی به درد این جریان نمی خورد و باید از این جریان عبور کرده و به سمت رویکردهای دموکراتیک و حزبی بروند.
محمد صادق جوادی حصار در گفتگو با روزنامه آرمان گفته است: مدتی است بحث تبدیل شورای عالی اصلاحطلبان به پارلمان اصلاحات مطرح است که فعلا این امر ملغی شده. تصور نمیکنم در شرایط فعلی و به این سرعت «پارلمان اصلاحات» شکل بگیرد. تصور میکنم تاکنون همه حرفها در حد طرح موضوع و گمانهزنی بوده و تا اجراییشدن زمان میبرد.
وی در ادامه تأکید کرده است: «اصلاح طلبان با روشهای گذشته نمیتوانند نتایج مطلوب گذشته را بگیرند. شرایط کنونی، بغرنج بوده و از سوی دیگر دستگاهها و نیروهای مشارکتآفرین اصلاحطلبان زیر سوال است. آیا واقعا در این شرایط شورای هماهنگی جبهه اصلاحات یا مجمع مشورتی رئیس دولت اصلاحات و غیره... لازم است؟ باید دید در آینده کدام یک از اینها جواب خواهد داد.»
وی با اشاره به عملکرد این شورا گفته است: «در انتخابات مجلس و شورای شهر، شورای هماهنگی احزاب اصلاحطلب و شورای مشورتی رئیس دولت اصلاحات به جمع برتری رسیدند به نام «شورای عالی اصلاحطلبان» که در این شورا افراد غیرحزبی اصلاحطلب به دو شورای فوق اضافه و شورای عالی تشکیل شد. این شورا برای انتخابات تشکیل شد و کارکرد آن برای همان زمان بود و دیدیم در انتخابات مجلس دهم و شورای شهر پنجم، آن مکانیزم عمل کرد. اکنون عدهای معتقدند همان مجموعه باید ادامه یابد و عدهای هم معتقدند آن مکانیزم دیگر کارایی لازم را ندارد و در آن مجموعه شایستهسالاری روی نداده و جایگاه برخی افراد در شورای عالی نیست و افراد شایستهتری باید حضور یابند. این شورا برایند تمام نیروها و توانمندی کل جریان اصلاحات نبوده است.»
یکی از روزنامه های منتسب به جریان اصلاح طلب هم در همین راستا از رویکردهای کدخدا منشی در این جریان انتقاد کرده و نوشته است: اشخاصی هم هستند که برای ورود نزدیکان خود به شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان درحال لابی هستند؛ کسانی با وزن بسیار کمتر و در عین حال دنبال سهمخواهی فردی یا گروهی! آیا نباید این افراد بر اساس وزن سیاسی و تاثیر خود در جامعه، دنبال سهم باشند.
جهانبخش خانجانی فعال اصلاحطلب هم انتقادهایی را متوجه شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان دانسته و در مصاحبه ای گفته است: «برایم پذیرفتنی نیست که افراد برای خود سهمیه قائل شوند. حتی در مورد رهبران اصلاحات باید یک روند دموکراتیکی وجود داشته باشد که افراد براساس شاخصه کیفی و کمی انتخاب شوند. برای مثال 3 نفر را معرفی کنیم جالب نیست. مگر اینجا زمین بازی است که بخواهیم یارکشی کنیم. در عرصه انتخابات فعال میشویم، شهردار انتخاب میکنیم، شورا انتخاب میکنیم، اما بعد میگوییم که وابسته به هیچ حزبی نیستم! یعنی فقط یک عنصر غیرتوسعهیافته این سخنان را بیان میکند.»
عبدالله ناصری هم در مصاحبه دیگری درباره شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان گفته است: ضعف شورای عالی از آنجایی نشات میگیرد که هنوز برخی مفهوم کار تشکیلاتی و اینکه تشکیلات مهمتر از کنشگری سیاسی و کنشگری انتخاباتی است را متوجه نشدهاند. برخی از احزاب اصلاحطلب این موضوع را ملکه نکردهاند و مشخصا در ایام کسب کرسی، این منش که اخلاق سیاسی است تحت تاثیر کنشها قرار میگیرد.
وی در ادامه افزوده است: بعضی از احزاب اصلاحطلب که خیلی دایره محدودی دارند و کماثر هستند یا فعالیت استانی به معنای واقعی ندارند، صرفا با یک روزنامه سه یا چهار هزار تیراژی و یک دفتر مرکزی فکر میکنند باید از قد و قوارهای مشابه با سایر احزاب برخوردار باشند. این واقعیتی است که هم از نظر سیاسی و هم از نظر تاریخ احزاب، عقل سیاسی چنین پدیدهای را نمیپذیرد. تصور برخی از دوستان این است که شورای عالی سیاستگذاری شبیه به مجلس است که نماینده تهران با سه ملیون رای همان جایگاهی را داشته باشد که یک نماینده که از یک شهر کوچک با هشت هزار رای آمده؛ کار تشکیلات با کار پارلمان متفاوت است.
اختلافات درباره اعضای شورای سیاستگذار اصلاح طلبان این روزها بالا گرفته است؛ در سال های اخیر پشتیبانی مالی اصلاح طلبان بر عهده دو حزب اتحاد ملت و کارگزاران بوده و از همین رو سهم خواهی های آنها در این شورا بسیار افزایش یافته است؛ این سهمخواهی ها که گاهاً با معرفی برخی از چهره های سرشناس جریان اصلاح طلبی همراه می شود منجر به بروز اختلافاتی در اردوگاه اصلاح طلبان شده است.
عده ای معتقد هستند صرف پشتیبانی مالی و نزدیکی به جریان های اصلاح طلب نباید عاملی برای ورود افراد به شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان و یا لیست های مد نظر آنها باشد چرا که در جریان انتخابات گذشته ورود نماینده های ناکارآمد به مجلس باعث شد بدنه اجتماعی اصلاح طلبان با ریزش شدیدی مواجه شود.
انتهای پیام/
© کپی بخش یا کل هر کدام از مطالب گلستان ما با ذکر منبع امکان پذیر است.
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد