شهید «شیرعلی جهانتیغ» می‌خواست همیشه خادم طبیعت خدا باشد و برای تکمیل اندیشه دینی‌اش فراگیر‌ی قرآن را دراولویت‌های برنامه‌ زندگیش قرارداده بود.

مادر شهید «حجت‌اله عباسی شاهکوه» از اینکه پسرش دائما در جبهه باشد ناراحت و نگران بود، اما شهید می‌گفت: تا امام خمینی(ره) و این جنگ هست، من هم در جبهه هستم و امام را تنها نمی‌گذارم.

شهید «ابوالقاسم خوشمهر»در جواب مخالفت‌های مادرش برای حضور در جبهه عنوان کرد: «مادر جان تو سید هستی پس از جدت پیروی کن، فردای قیامت در جواب حضرت زینب «س» چه می‌گویی؟ »

غلامرضا نوملی همرزم شهید «سیدعباس حسینی اوزینه» نقل می‌کند: سید عباس شب‌ها از سنگر بیرون می‌رفت، نماز شب می‌خواند و با دعا و مناجات مأنوس بود، برای همین او را شهید زنده صدا می‌کردیم، همیشه در جواب می‌گفت: بادمجان بم آفت ندارد، من کجا و شهادت کجا!

شهید ابراهیم سیاه‌مرگوئی دهم اسفند ماه ۱۳۶۵ ‏با سمت کمک آرپی‌جی‌زن در پاسگاه زید عراق بر اثر اصابت ترکش خمپاره به گلو شهید شد.

شهید محمود قوانلو در وصیتنامه‌اش نوشت: با یاد خدا در دل، عشق خدا در سر و سلاح آتشین بر کف، تکبیر گویان به قلب سپاه کفر زنید و با جهاد و شهادت، فتح بزرگ را به امام و امت هدیه کنید.

اکرم مهدوی فعال فرهنگی استان گلستان در یادداشتی به مناسبت شهادت مظلومانه جمعی زنان و کودکان بی‌دفاع کشور عزیزمان و تعدادی از فرماندهان ارشد و دانشمندان نوشت: طوفان غیرت ایرانی‌ها در کمین صهیونیست‌های بزدل است این میدان نبرد، بوی ظهور می‌دهد.

مادر شهید از اینکه پسرش دائماً در جبهه باشد ناراحت و نگران بود، اما شهید می‌گفت: تا امام خمینی (ره) و این جنگ هست، من هم در جبهه هستم و امام را تنها نمی‌گذارم.

سر لشکر خلبان شهید، امیر مرادقلی در خانواده ای متدین، مذهبی، عاشق اهل بیت عصمت و طهارت و اصالتاً سیستانی به سال ۱۳۳۵ در یکی از روستاهای شهرستان گرگان دیده به جهان گشود.

شهید گلستانی فقط یک معاون مخابرات نبود، او یک پیام‌رسان بود؛ پیام‌آور امید، مقاومت و پیروزی؛ شهید احمد زارعی، جوانی که دکل‌های مخابراتی را در آتش برپا می‌کرد.