با جستجو ساده در اینترنت می توان تصاویری را دید که رزمندگان علاوه بر اینکه در بهبوهه دفاع از میهن پای صندوق های رای حاضر می‌شدند و دیگران را نیز به انجام این امر واجب توصیه می کردند چراکه شرکت در انتخابات را یک "تکلیف و واجب شرعی" می دانستند؛ شهیدان نیز ما را در وصیت نامه خودشان به حضور در پای صندوق های رای دعوت می‌کنند.

مسئول مرکز اردویی راهیان نور سپاه گلستان از استقبال دانش آموزان از سفر مجازی راهیان نور در بستر شاد خبر داد.

محمد دودانگی یکی از رزمندگان گلستانی لشکر 25 کربلا در دوران دفاع مقدس بوده که در اولین حضورش در جبهه‌ها در سال 1367 به صورت داوطلبانه البته بدون اذن پدر عازم جبهه‌های حق علیه باطل شد و علاوه بر افتخار حضور در دفاع مقدس، جانبازی جنگ تحمیلی را نیز در کارنامه خود دارد.

شهید حاج سلیمان میرشاهی در اواخر جنگ در منطقه فاو درعملیات والفجر 8 به شهادت رسید و پس از 14ماه مفقود الاثر بودن، درتاریخ 1368/3/15 همزمان با تشییع پیکر امام راحل تشییع شد.

شهید صادق شیبک، هفتمین شهید مدافع حرم ارتش جمهوری اسلامی ایران و اولین شهید ارتشی استان گلستان در سوریه هنگام دفاع از حرم حضرت زینب(س) و مبارزه با تروریست های تکفیری به شهادت رسید. این شهید والامقام اواخر اسفندماه سال 94 برای مبارزه با تکفیری ها به سوریه اعزام شده بود.

شهید عبداله سعدی پس از 4 مرحله اعزام به جبهه، در جزیره مجنون با اصابت ترکش به ناحیه سر، به شهادت رسید.

شهید جهاد عماد مغنیه، مسئول نیروهای ضربتی حزب الله لبنان و فرزند عماد مغنیه از فرمانده‌هان ارشد حزب الله بود که در سال ۲۸ دی‌ماه سال ۹۳ در بازدید میدانی از شهرک الامل در قنیطریه سوریه مورد حمله تروریستی اسرائیل قرار گرفت و شهید شد.

در وصیت‌نامه «شهید رحمان صفاری‌تلوری» آمده است: وحدت كلمه كه با خون شهيد به دست آمده در حفظ آن كوشا باشيد و نگذاريد يك عده ناباب كه صرفا حزب‌اللهى هستند بين شما تفرقه بيندازند و بخواهند حاكم باشند از هرگونه گروه‌گرايى به دور باشيد و بدانيد كه از تفرقه جدا بايد دورى کنيد

«شهید حسینعلی لیاقی»، یکم اردیبهشت ۱۳۴۰، در روستای سرکلاته خرابشهر از توابع شهرستان کردکوی به دنیا آمد، پدرش «یدالله»، کشاورز بود و مادرش «کلثوم»، نام داشت، در نهضت سوادآموزی درس خواند، او نیز کشاورزی می‌کرد.

آیت‌الله مرعشی خطاب به پدر شهید ملک گفتند: «من برای شهید سردار محمدعلی ملک شاهکویی گریه نمی‌کنم. برای خودم گریه می‌کنم. هشتاد سال دود چراغ خورده‌ام، حالا بچه‌ی تو شهید می‌شود و من در رختخواب خواهم مُرد.»