شهید پهلوان علیجان بیدر نامنی در میدان نبرد کشتی همیشه حرفی برای گفتن داشت او همیشه روحیه جوانمردی و ایثار خود را در میدان کشتی نیز به رخ دیگران می‌کشید و ثابت کرد برنده واقعی آن‌هایی هستند که در میدان کارزار واقعی پشت دشمنان مملکت خود را به زمین بزنند.

شهید «محمدرضا سمیعی» همیشه دوست داشت یک بسیجی باشد تا بتواند به حضرت امام خمینی (ره) خدمت کرده و جانش را فدای رهبر انقلاب کند.

غلامرضا نوملی همرزم شهید «سیدعباس حسینی اوزینه» نقل می‌کند: سید عباس شب‌ها از سنگر بیرون می‌رفت، نماز شب می‌خواند و با دعا و مناجات مأنوس بود، برای همین او را شهید زنده صدا می‌کردیم، همیشه در جواب می‌گفت: بادمجان بم آفت ندارد، من کجا و شهادت کجا!

از قلب شهر گنبد کاووس شهیدی برخاست که نام این شهید با فروتنی و نهایت احترام به پدر و مادر گره خورده است. شهید احمد فدایی نه تنها در میدان رزم، که در مکتب زندگی خانوادگی نیز اسوه‌ای بی‌بدیل بود و سیره عملی‌اش، چراغ راهی برای جوانان امروز است.

شهید علی محمدی پس از ۲۷ سال تحمل سرفه‌های ناشی از گاز خردل در جبهه‌های جنگ شهید شد و روایت زندگی پر فراز و نشیب او و فداکاری‌هایش در راه وطن از زبان همسرش شنیدنی است.

شهید دانش‌آموز «حسین شهرآبادی» با نثار خون خود، از خاک وطن دفاع کرد و در سال ۱۳۶۵ در شلمچه بر اثر ترکش خمپاره دشمن بر سر و کتفش به شهادت رسید نام او تا ابد در تاریخ این مرز و بوم جاودانه خواهد ماند.