به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «گلستان ما»، یکپارچگی و اتحاد مردم در این تقابل، مهمترین سلاح برای عقب‌نشینی و درخواست التماس‌گونه توقف آتش بود.

با ملاحظه دو صدایی ممکن است دشمن خود را برای آرایشی دیگر آماده سازد. ثانیاً دو صدایی عاملی برای ایحاد نگرانی و تردید در تصمیمات بعدی کارگزاران دفاعی و سیاسی کشور می‌شود چرا که اعتماد مردم به تصمیم‌گیران، روحیه شجاعت در تصمیمات بعدی را تقویت می‌کند.

ثالثا دو صدایی در مواردی موجب سستی و رخوت اراده مردم و تزلزل روانی در حضور مجدد در صحنه می‌شود. رابعاً جنگ با دشمن تمام نشده است فضای روانی جامعه که بخش مهمی از جنگ محسوب می‌شود آتش‌ بس پذیر نیست و دشمن اتفاقاً در این ایام سازوکار فکری تضعیف و تزلزل طرف مقابل را فراهم می‌کند با ایجاد شبهه، راه ذاندازی شایعه، روایت‌های دروغین، سفسطه سیاسی مبتنی بر شایعات رایج در بین مردم، اراجیف بی‌پایه، جانبداری کاذب از بعضی گفتمان‌های بی‌اساس، مظلوم نمایی تاریخی و بطور کلی در این ایام فراغت ظاهری، عملاً آتش بستی در فروکش کردن عملیات نظامی وجود ندارد.

به تعبیری ایام آتش‌بس فرصتی برای راه‌اندازی جنگ روانی و گفتمانی طرف مقابل است. لذا باید مراقب گفتگوی ملی و محلی باشیم. به هر تقدیر جنگ ۱۲ روزه‌ای بر ما تحمیل شده است و عملیات آتش‌باری بی‌سابقه‌ای از دو طرف صورت گرفته است.

در اوج شکست دشمن قدرتی بزرگ در کنار او قرار گرفته است. با وجود حمله دشمن به ملت ایران مجامع حقوقی بین‌المللی به قصد جانبداری از دشمن، مهر سکوت بر لب زده‌اند.

دورنمای جنگ از نظر شکلی و زمانی نامعلوم بوده است. با چنین وضعیتی قبول آتش‌بس از سویً عقلای نظامی و سیاسی مطمئناً حساب شده بود.

این تصمیم فردی نبود بلکه در راس هرم تصمیم‌گیری یعنی شورای عالی امنیت ملی تحت اشراف مقام معظم رهبری صورت گرفته است.

وزیر امور خارجه در این برهه حساس نمی‌تواند به تنهایی اعمال نظر کند محاسبه اداره جنگ با اداره شرایط عادی کشور متفاوت است یک اشتباه می‌تواند با سرنوشت کشور بازی کند.

با فرض اینکه نظر مخالف آتش‌بس درست‌ترباشد اما تقابل با تصمیم اخذ شده و ایجاد دو صدایی امتیاز روانی برای دشمن در ادامه راه است.

لذا انتظار می‌رود اصحاب رسانه مهمترین ماموریت خود را معطوف به اتحاد و یک‌صدایی ملت نمایند تا دشمن شکست‌خورده دوباره هوس تعرض به این سرزمین را بر سر نپروراند.