به گزارش خبرنگار سرویس ورزشی پایگاه خبری تحلیلی «گلستان ما» _ داود خاندوزی؛ گرگان، ۱۵ اردیبهشت سالن امام خمینی گرگان، امروز نه یک سالن ورزشی، که آتشفشانی بود که از ساعات‌ها قبل از آغاز مسابقه، فورانش را آغاز کرده بود.
هواداران پرشور شهرداری گرگان، چنان سیل‌آسا به سمت سالن روانه شده بودند که گویی شهر، نفسی جز بسکتبال نداشت.
دو ساعت قبل از سوت آغاز، جای سوزن انداختن نبود و شور و هیجان، فضای سالن را پر کرده بود.

اما این اشتیاق بی‌حدوحصر، روی دیگری هم داشت: بحران اعتراض، تاخیر و التهاب
تیم طبیعت اسلامشهر، با گذشت ۷۵ دقیقه از زمان مقرر، حاضر به ورود به زمین نشد. دلیل؟
حضور بیش از حد تماشاگران در سالن باعث شد علی ناصری، سرپرست تیم، با صدایی رسا و اعتراضی ادامه‌دار، شرایط سالن را غیرقابل‌تحمل خواند.
این اعتراض‌ها، بیش از یک ساعت و نیم، آغاز مسابقه را به تاخیر انداخت.

سازمان لیگ، با تهدید به اعلام باخت فنی برای طبیعت، سعی در کنترل اوضاع داشت، اما گویی آتش زیر خاکستر، شعله‌ورتر می‌شد.

شروعی دیرهنگام، پایانی نفس‌گیر

سرانجام، پس از ۱۲۰ دقیقه تاخیر، بازی آغاز شد.
کوارترها، یکی پس از دیگری، با رقابتی سخت و نفس‌گیر سپری شدند.
گرگان و اسلامشهر، پا به پای هم پیش رفتند و هیچ‌کس نمی‌توانست پیش‌بینی کند که سرنوشت این دیدار جنجالی، به کجا خواهد رسید.

تساوی، وقت اضافه، هیجان مضاعف

در پایان کوارتر چهارم، تابلوی امتیازات، تساوی ۷۶ را نشان می‌داد. سالن، در سکوتی سنگین فرو رفت. نفس‌ها در سینه حبس شده بود. وقت اضافه اول هم نتوانست برنده را مشخص کند.

لحظات سرنوشت‌ساز

در وقت اضافه دوم، شهرداری گرگان، با درخشش ستارگانش، توانست نبض بازی را در دست بگیرد.
امتیازها، یکی پس از دیگری به سود گرگان ثبت می‌شد و صدای تشویق هواداران، گوش فلک را کر می‌کرد.

پیروزی دراماتیک
در نهایت، شهرداری گرگان با نتیجه ۹۸ بر ۹۵، طبیعت اسلامشهر را شکست داد و یک گام دیگر به قهرمانی نزدیک‌تر شد.
اما این پیروزی، در سایه حواشی و اعتراضات، طعمی متفاوت داشت.

این مسابقه، فراتر از یک دیدار ورزشی، نمایشی از شور و هیجان، اعتراض و بحران بود.

بی‌شک، داوران در این میدان پرالتهاب، کار سختی را پیش رو داشتند. اما سوال اصلی این است: آیا می‌توان با مدیریت صحیح و برنامه‌ریزی دقیق، از تکرار این حواشی در مسابقات بعدی جلوگیری کرد؟

انتهای خبر/